Tak więc istniała znaczna heterogeniczność między mutacjami podjednostki ., w przeciwieństwie do wyników podanych wcześniej.10, 16, 20 Korelacja genotypów dziecięcych z chorobą wątroby u ich matek
Wszystkie 19 dzieci z izolowanym niedoborem długołańcuchowej dehydrogenazy 3-hydroksyacyl-CoA miało mutację Glu474Gln na co najmniej jednym allelu. Osiem niepowiązanych dzieci było homozygotycznych pod względem tej mutacji. Pozostałe 11 dzieci było heterozygotami złożonymi, z dziewięcioma innymi znanymi mutacjami, wpływającymi na eksony 4, 5, 6, 9, 12, 15, 16 i 18. Spośród tych mutacji trzy niszczą miejsce splotu konsensusowego na skrzyżowaniu intron-ekson i prawdopodobnie powoduje błędy w pisowni; cztery wprowadzają kodon przedwczesnego zakończenia w eksonie; a dwa, zidentyfikowane u trójki dzieci, to delecje, które zmieniają ramkę odczytu i wprowadzają kodony przedwcześnie kończące się w dół.
Wszystkie 15 matek, u których rozwinęła się stwardniała wątroba stłuszczeniowa lub zespół HELLP, nosiło płody, które były albo homozygotyczne pod względem mutacji Glu474Gln, albo heterozygotów złożonych, z jednym allelem niosącym tę mutację i przedwczesnym kodonem terminacji lub mutacją w miejscu splicingu na innym allelu. RNA pospolity zawierający mutację Glu474Gln ulega stabilnej ekspresji, 8,10, aw powstałym zmutowanym białku znacznie zmniejsza się aktywność długołańcuchowej dehydrogenazy 3-hydroksyacyl-CoA. Przeciwnie, mutacje wprowadzające kodony przedwcześnie kończące i mutacje w miejscu splicingowym często skutkują niskimi stężeniami cytoplazmatycznymi odpowiedniego informacyjnego RNA. 8, 17 Z 15 kobiet, które cierpiały na choroby wątroby podczas ciąż z chorymi dziećmi, tylko 10 miało mutację Glu474Gln; inne matki miały mutacje powodujące przedwczesne kodony terminacyjne (rodziny 10, 11, 12 i 17) lub nieznaną mutację (rodzina 19). Zatem genotyp matki nie koreluje z rozwojem ostrej stłuszczeniowej wątroby ciąży lub zespołu HELLP (Tabela 2).
Analiza mutacji u sześciu starszych rodzeństwa, które urodziły się po niepowikłanych ciążach, ujawniła heterozygotyczność pod względem mutacji Glu474Gln u czterech i prawidłowy genotyp u dwóch. Wynik ten sugeruje, że heterozygotyczność płodu nie jest związana z chorobą wątroby matki podczas ciąży.
Spośród pięciu dzieci z całkowitym niedoborem trójfunkcyjnego białka (tabela 2), znaleziono trzy mutacje w miejscu splicingu, cztery mutacje missense i jedną mutację kodonową terminacji, ujawniając heterogenność genotypu związaną z tym niedoborem. Żadne z tych dzieci nie miało mutacji Glu474Gln. Dwoje dzieci (z rodzin 21 i 23), których rodzice byli spokrewni, było homozygotycznych. Jeden miał zmianę w miejscu składania konsensusu poprzedzającym ekson 7, w którym adeninę w pozycji sekwencji -2 zmieniono na guaninę. Drugi miał mutację missense, zmianę z waliny na kwas asparaginowy w pozycji 246, w eksonie 9. Pozostałe trzy dzieci były heterozygotami złożonymi. Pierwszy (z rodziny 20) miał dwie różne konsensusowe mutacje w miejscu składania, jeden w eksonie 3 każdego allelu. Drugi (z rodziny 22) miał dwie różne mutacje w kodonie dla argininy w reszcie 640. Trzeci (z rodziny 24) miał mutację missense, zmianę izoleucyny na reszcie 269 na asparaginę i mutację terminacji, zarówno w eksonie 9
[patrz też: Leukocyturia, dekstran, atropina ]
[więcej w: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, nandrolon, napięciowe bóle głowy ]
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.