Przeszczepy alloprzeszczepów szpiku kostnego z anergicznymi histonomicznymi ad

Jednym ze sposobów indukowania anergii w alloreaktywnych komórkach T jest zastosowanie rozpuszczalnego preparatu CTLA-4, przeciwreceptora dla B7, który znajduje się na aktywowanych komórkach T, 31 w celu zablokowania oddziaływania między białkami B7 i CD28. W porównaniu z CD28, CTLA-4 ma znacznie wyższe powinowactwo do B7, a zatem jest wysoce skutecznym inhibitorem interakcji B7: CD28. Wcześniej wykazaliśmy, że CTLA-4-Ig, rozpuszczalne białko fuzyjne składające się z zewnątrzkomórkowej domeny CTLA-4 połączonej ze stałym regionem IgG1, może zmniejszać alloreaktywność komórek T szpiku kostnego in vitro.32 Przeprowadziliśmy badanie kliniczne możliwości wywołania anergii przed przeszczepem histopatologicznego szpiku kostnego. Najpierw inkubowaliśmy komórki szpiku dawcy z CTLA-4-Ig w obecności komórek jednojądrzastych od biorcy. Następnie przenieśliśmy traktowane komórki dawcy do biorców i oceniliśmy wyniki pod względem przywrócenia hematopoezy i częstości występowania GVHD.
Metody
Pacjenci
Pacjenci kwalifikowali się do tego badania, jeśli nie kwalifikowali się do autologicznych przeszczepów komórek macierzystych w naszych instytucjach na podstawie statusu choroby i gdyby nie mieli dopasowanego genetycznie lub genotypowo HLA lub niedopasowanego pojedynczego członka rodziny, który był dostępny jako dawcą, ani nie było fenotypowo dobranego niespokrewnionego dawcy. Prawdopodobieństwo szybkiego postępu choroby w trakcie poszukiwania niepowiązanego dawcy oraz tych, którym nie powiodło się wyszukiwanie po upływie czterech lub więcej miesięcy, również kwalifikowało się. Początkowo pacjenci byli uprawnieni, jeśli mieli ostrą białaczkę szpikową lub limfoblastyczną, chłoniak nieziarniczny lub ziarnica złośliwa, szpiczak mnogi lub przewlekłą białaczkę limfocytową spełniającą określone kryteria wysokiego ryzyka (osoby z zaawansowaną chorobą, osoby z nawrotem choroby lub osoby z innymi cechy prognostyczne). Osoby z dysfunkcją mielody lub niewydolnością szpiku kostnego kwalifikują się później do badania. Wszyscy pacjenci musieli być wolni od istotnych klinicznie dysfunkcji narządów lub aktywnego zakażenia i musieli mieć oczekiwaną długość życia co najmniej sześć tygodni. Instytucjonalne komisje rewizyjne Szpitala Dziecięcego i Dana-Farber Partners Cancer Care zatwierdziły protokół. Każdy pacjent lub prawny opiekun lub rodzic wyraził pisemną, świadomą zgodę.
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka demograficzna i stan chorobowy pacjentów. Od marca 1996 r. Do października 1998 r. 12 pacjentów wzięło udział w tym badaniu i przeszło transplantację z haploidentycznym szpikiem kostnym (tj. Szpik od dawcy, który dzielił tylko jednego z dwóch głównych haplotypów kompleksu histokompatybilności z biorcą) (Tabela 1). Dalszy ciąg został zgłoszony do 20 lutego 1999 r. Średni wiek pacjentów wynosił 10 lat. Jedenaście pacjentów miało raka hematologicznego, a jeden miał wrodzoną małopłytkowość amegakariotyczną. Spośród 11 pacjentów z rakiem hematologicznym 5 nigdy nie miało remisji pomimo poddania się wielu leczeniu, nie weszło początkowo do remisji, ale zrobiło to później, a 5 weszło do pierwszej remisji. Tylko 4 pacjentów przeszło przeszczepienie szpiku kostnego podczas remisji. Z pozostałej części większość miała praktycznie całkowitą wymianę szpiku na komórki złośliwe
[więcej w: dabrafenib, Choroba Perthesa, nutrend ]
[więcej w: olx wołomin, numer statystyczny choroby, objaw lasegue ]