Na podstawie tych wyników przeprowadziliśmy prospektywne, randomizowane, kontrolowane badanie w celu porównania skuteczności i bezpieczeństwa ligacji żylaków z propranololem w celu pierwotnego zapobiegania krwawieniom żylnym u pacjentów z żylakami przełyku, u których występuje wysokie ryzyko krwawienia. Metody
Od września 1994 r. Do lipca 1997 r. Przebadaliśmy 322 kolejnych pacjentów z nadciśnieniem wrotnym, którzy nigdy nie mieli krwawienia z żylaków. Do grupy kwalifikujących się pacjentów należeli ci z dużymi, 3 lub 4 żylakami, niezależnie oceniani przez dwóch endoskopistów i bez historii hematemesis lub melena.23 Wielkość żylaków oceniano według kryteriów opublikowanych przez Conn, 25 w następujący sposób: 1, małe żylaki wykrywalne tylko przy wykonywaniu manewru Valsalva; 2, małe żylaki (średnica, około do 3 mm) widoczne podczas obu faz oddychania; 3, żylaki od 3 do 6 mm; i 4, żylaki> 6 mm. Wielkość każdej żylaki oceniano za pomocą otwierania kleszczyków do biopsji w prześwicie dolnych 2 do 3 cm przełyku. Ryzyko krwawienia w dużych żylakach (> 5 mm) oceniano, szukając obecności co najmniej jednego czerwonego znaku , takiego jak czerwono-wiśniowy punkt, czerwony kolor lub hematocystyczna plama. Tempo porozumienia między dwoma obserwatorami w odniesieniu do czerwonych znaków na endoskopii wyniosło 94 procent. Dla tego samego obserwatora współczynnik zgodności między dwoma odczytami wynosił 95 procent.
Marskość została zdiagnozowana na podstawie danych klinicznych, biochemicznych, histologicznych lub ultrasonograficznych. Niezwirotworowe włóknienie wrotne rozpoznano, gdy żylaki były obecne i nie było śladów zakrzepicy w osi splenoportalnej na ultrasonografii i nie stwierdzono oznak marskości wątroby na biopsji wątroby.26 Zewnętrzną jaskrę jamistą wykryto ultrasonograficznie i stwierdzono nie stwierdzono oznak marskości wątroby. 26,27 W przypadku wszystkich pacjentów uzyskano informacje na temat nadużywania alkoholu i przeprowadzono testy na obecność wirusów zapalenia wątroby typu B i C oraz markerów autoimmunologicznych w surowicy. Stopień zaawansowania choroby wątroby został sklasyfikowany według kryteriów Childa. Pacjenci byli wykluczani, jeśli otrzymywali leczenie przeciwwirusowe lub jeśli mieli współistniejący wątrobiak lub inny nowotwór, ciężką chorobę sercowo-płucną lub nerek, bradykardię (podstawowa częstość pracy serca, <55 uderzeń na minutę), astmę oskrzelową, cukrzycę, niewydolność serca, chorobę naczyń obwodowych , zaburzenie psychiczne, jaskra lub przerost prostaty. Pisemną świadomą zgodę uzyskano od pacjentów zgodnie z wytycznymi Deklaracji Helsińskiej z 1975 roku.
Spośród 105 pacjentów z żylakami obarczonymi dużym ryzykiem krwawienia, którzy zostali zwerbowani po badaniu przesiewowym, 90 osób kwalifikowało się do badania. Powody niedopuszczalności były przeciwwskazaniami do stosowania beta-blokerów (ośmiu pacjentów), współistniejącego wątrobiaka (pięć), niezdolności pacjenta do wizyty kontrolnej (jeden) i odmowy zastosowania się do protokołu leczenia (jeden) . Pacjenci zostali losowo przydzieleni podczas pierwszego badania endoskopowego, aby poddać się podwiązaniu lub otrzymać propranolol, zgodnie z tabelą liczb losowych.
Endoskopowe podwiązanie
Pacjenci przypisani do grupy podwiązanej poddani zostali podwiązaniu podczas pierwszej sesji endoskopowej lub w ciągu następnych 24 godzin
[podobne: atropina, polyporus, alprazolam ]
[podobne: młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, nandrolon, napięciowe bóle głowy ]
