Leczenie ciężkich zaburzeń powierzchni ocznej za pomocą przeszczepu komórek nabłonka rogówki

Stany, które niszczą obwodowy obszar rogówki obwodowej, takie jak zespół Stevensa-Johnsona, pemfigoid oczny oraz urazy chemiczne i termiczne, mogą zubożyć komórki macierzyste nabłonka rogówki. Rezultatem jest bliznowacenie i zmętnienie normalnie czystej rogówki. Standardowy przeszczep rogówki nie może leczyć tej postaci funkcjonalnej ślepoty. Metody
Wykonaliśmy i oceniono 70 transplantacji komórek macierzystych nabłonka rogówki od oczu zwłok do 43 oczu 39 pacjentów z ciężkimi zaburzeniami powierzchni oka i dysfunkcją kończyn dolnych. Leczenie medyczne nie powiodło się u wszystkich pacjentów. Pacjenci mieli średnią przedoperacyjną ostrość wzroku 0,004 (tylko byli w stanie policzyć liczbę palców prezentowanych przez egzaminatora) w oczach dotkniętych chorobą, która spełnia kryteria ślepoty prawnej w większości krajów. W 28 oczach wykonaliśmy również standardowy przeszczep rogówki. Transplantacje komórek macierzystych przeprowadzono nawet czterokrotnie na jednym oku, jeśli początkowe wyniki nie były zadowalające; 19 oczu miało wiele przeszczepów. Pacjentów obserwowano przez co najmniej jeden rok po transplantacji.
Wyniki
Średnio 1163 dni po transplantacji komórek macierzystych, 22 z 43 oczu (51 procent) miało nabłonek rogówki; z 22 oczu, 7 oczu miało obrzęk rogówki rogówki, a 15 oczu miało wyraźne rogówki. Średnia ostrość wzroku wzrosła z 0,004 do 0,02 (widzialność wystarczająca do odróżnienia największego symbolu na wykresie ostrości wzroku z odległości m) (P <0,001). 15 oczu, w których rogówka pozostawała wolna, miało ostateczną średnią ostrość wzroku wynoszącą 0,11 (zdolność odróżnienia największego symbolu od odległości 5 m). Powikłania pierwszego przeszczepu obejmowały uporczywe defekty w nabłonku rogówki w 26 oczach, nadciśnienie oczne w 16 oczach i odrzucenie przeszczepu rogówki w 13 z 28 oczu. Wady nabłonkowe ostatecznie zagoiły się we wszystkich oprócz dwóch oczu.
Wnioski
Przeszczepianie komórek macierzystych nabłonka rogówki może przywrócić użyteczne widzenie u niektórych pacjentów z ciężkimi zaburzeniami powierzchni oka.
Wprowadzenie
Ryc. 1. Ryc. 1. Transplantacja komórek macierzystych nabłonka rogówki. Najpierw oczyściliśmy oko gospodarza z całej tkanki włóknistej atakującej powierzchnię oka w celu odsłonięcia zrębu rogówki. Jeśli w zręby również uczestniczył, wycinaliśmy segment płytkowy lub pełnej grubości, w zależności od głębokości zajęcia. Następnie zastosowaliśmy błonę owodniową, aby zrekonstruować powierzchnię oka. Tkanka dawcy została przygotowana z guzików twardówki rogówki (wkładka). Wybijaliśmy i używaliśmy środkowej, jasnej rogówki, gdy konieczne było jednoczesne przeszczepienie rogówki. Ręcznie rozcięliśmy pozostały pierścień tkanki, aby usunąć nadmiar tkanki otaczającej obszar kończyn. Następnie zaszyliśmy przeszczep obrębowy na oku nosiciela za pomocą szwów nylonowych 10-0.
Rogówka jest przezroczystą, beznaczyniową tkanką powierzchni ocznej, której integralność jest niezbędna do utrzymania użytecznego widzenia. Rogówka pokryta jest uwarstwionym nabłonkiem, który jest odpowiedzialny za utrzymanie gładkiej powierzchni oka, jak również za zapewnienie bariery przed stresem środowiskowym. Najbardziej powierzchowne komórki są regularnie usuwane z powierzchni oka i zastępowane nowymi komórkami, które są ostatecznie dostarczane przez komórki macierzyste nabłonka rogówki znajdujące się w obwodowej części rogówki (ryc. 1)
[patrz też: alprazolam, dabrafenib, oprogramowanie stomatologiczne ]
[hasła pokrewne: misy tybetańskie, młody jęczmień zielony, dermatolog trzebnica ]