Leczenie ciężkich zaburzeń powierzchni ocznej za pomocą przeszczepu komórek nabłonka rogówki ad 5

Uważaliśmy, że spełnienie wszystkich trzech kryteriów jest wskazówką, że nabłonek pochodzi z rogówki. Każde badanie lampą szczelinową było przeprowadzane przez chirurga, który przeprowadzał operację, a analizy cytologii wyciskowej, przepuszczalności fluoresceiny i ostrości wzroku były wykonywane przez personel, który nie był świadomy zastosowanych procedur chirurgicznych. Ostrość wzroku została uznana za poprawioną, gdy można było odczytać co najmniej dwie dodatkowe linie na wykresie oka (zmiana ostrości wzroku, 0,1 do 0,3 lub postrzeganie ruchu ręki do 0,01). Ocena bezpieczeństwa
W ocenie powikłań pooperacyjnych badano pacjentów pod kątem trwałych defektów nabłonkowych, odrzucenia przeszczepu i nadciśnienia ocznego. Ubytki nabłonkowe uznano za trwałe, jeśli trwały dłużej niż dwa tygodnie. Większość takich defektów była leczona z powodzeniem przez torsorrhię (szycie powiek), częste stosowanie autologicznych kropli do oczu, dodatkowe okluzje puncta lacrimale (niedrożność drogi odprowadzającej drenażu łez w celu zwiększenia retencji łez) lub transplantację błony owodniowej . Przypadki oporne na te zabiegi uznano za nieuleczalne. Odrzucenie przeszczepu rogówki rozpoznano na podstawie klasycznego śródbłonkowego lub nabłonkowego wyglądu odrzucenia, któremu towarzyszył obrzęk zrębu w przeszczepionym przycisku rogówkowym. Ponieważ odrzucenie ograniczone tylko do komórek macierzystych jest trudne do zidentyfikowania, odrzucenie było rozważane tylko w przypadkach, w których przeprowadzono łączoną blaszkowatą (powierzchowną) lub penetrującą (pełnej grubości) keratoplastykę. Teoretycznie odrzucenie komórek macierzystych objawia się jako trwała defekt nabłonka lub ewentualna koniuktualizacja; nie uwzględniliśmy jednak tych warunków w naszych kryteriach odrzucenia. Nadciśnienie oczne uważano za powikłanie pooperacyjne tylko wtedy, gdy nie występowało przed operacją.
Podstawową miarą skuteczności była szybkość powodzenia nabłonka rogówki po ostatnim badaniu kontrolnym i poprawie ostrości wzroku. Ponieważ uważa się, że przejściowe komórki wzmacniające (komórki zaangażowane w różnicowanie się w nabłonek) w nabłonku rogówki przeżywają tylko od trzech do sześciu miesięcy, 16,17 obecność nabłonka rogówki po roku może być przypisana skutecznemu przeszczepieniu komórek macierzystych.
Analiza statystyczna
Najlepszą skorygowaną ostrość widzenia w zajętym oku mierzono podczas każdej wizyty klinicznej. Dla celów analizy statystycznej liczenie palców zostało sklasyfikowane jako ostrość 0,004, ruch ręki jako 0,002, postrzeganie światła jako 0,001 i brak postrzegania światła jako 0,0005. Ostateczna ostrość wzroku po operacji została zdefiniowana jako ostrość widzenia podczas ostatniej wizyty; wartości zostały porównane z wartościami przedoperacyjnymi za pomocą nieparametrycznego testu liczby rang Wilcoxona.18
Wyniki
Przeprowadziliśmy 73 przeszczepy komórek macierzystych na 42 pacjentach od marca 1992 r. Do lipca 1996 r. Wszystkie operacje przeprowadzono w Klinice Okulistyki w Tokyo Dental College w Ichikawa General Hospital w Chiba w Japonii. Trzej pacjenci nie byli poddawani dodatkowym badaniom przez ponad rok, ponieważ mieszkali daleko
[hasła pokrewne: nutrend, diltiazem, dekstran ]
[podobne: niskorosłość, nowotwór płuc objawy, nowotwór wątroby ]