Dla porównania przedstawiono odpowiedź allo-specyficzną po przeszczepie skóry (stymulowane H-2d, otwarte kwadraty, CD8 +, górny panel, CD4 +, dolny panel). Każdy punkt czasowy reprezentuje średnią dla trzech zwierząt. Eksperymenty powtórzono trzy razy z podobnymi wynikami. Liczba komórek specyficznych wobec wirusa w obu etapach efektora i pamięci, mierzona przez barwienie wewnątrzkomórkowe dla IFN-a produkcja (rysunek 1a) była zgodna z wcześniejszymi raportami dla każdego wirusa (20, 21, 24, 25). Zwierzęta zakażone LCMV lub VV wytworzyły łatwo wykrywalną heterologiczną odpowiedź anty-H-2d, mierzoną liczbą komórek T wytwarzających IFN-y. po krótkotrwałym wznowieniu in vitro z splenocytami BALB / c. Jak oczekiwano, indukowana wirusowo heterologiczna odpowiedź anty-H-2d była mniejsza niż odpowiedź wirusologiczna (LCMV [NP396-404], Figura 1b, VV [zainfekowane komórki syngeniczne], dane nie pokazane) lub anty-dawcy. odpowiedź po prowokacji przeszczepem skóry (Figura 1b), ale nadal stanowiła około ~ 10% ogólnej odpowiedzi przeciwwirusowej. Pomimo wcześniejszych doniesień, że zakażenie VSV wywołuje reaktywną krzyżowo reakcję allogeniczną (antyAH-2bm8) (9), nie znaleźliśmy porównywalnej odpowiedzi na odmienny haplotyp (H-2d), co sugeruje, że wielkość indukowanej wirusowo odpowiedzi heterologicznej jest zależne od konkretnego parowania wirus-MHC, który jest oceniany. Pamięć specyficzna dla dawcy zapobiega indukcji tolerancji. Po wykazaniu, że spotkanie z patogenami środowiskowymi prowadzi do wytworzenia komórek T pamięci o specyficzności względem obcego MHC, zbadaliśmy następnie, czy komórki pamięciowe reagujące z dawcą mogą zapobiegać indukcji tolerancji za pomocą protokołu, który indukuje trwałą, trwałą przez całe życie tolerancję na delecję w pełni MHC niedopasowane przeszczepy skóry (19). Pokrótce, myszy otrzymały krótki cykl blokowania kostymulacji (CTLA4-Ig i anty-CD40L) oprócz wlewu szpiku dawcy poprzedzonego pojedynczą dawką busulfanu, czynnika selekcyjnego komórek macierzystych, stosowanego do promowania wszczepiania komórek szpiku kostnego dawcy . Naiwne myszy leczone tym protokołem wykazują stabilny mieszany chimerizm krwiotwórczy (około 50% komórek dawcy w krwi obwodowej) i tolerancję swoistą dla dawcy specyficznego dla dawcy (19). Myszy z niedoborem komórek B wybrano początkowo do badania wpływu pamięci anty-dawcy na indukcję tolerancji w celu umożliwienia badania pamięci komórek T dawcy w nieobecności przeciwciała przeciwko dawcy. Chociaż naiwni biorcy z niedoborem komórek B6 B (C57BL / 6-lghP / P) otrzymujący protokół tolerancji opracowali stabilny mieszany chimeryzm i zaakceptowali specyficzne dla dawcy przeszczepy skóry BALB / c (mediana czasu przeżycia [MST], ponad 75 dni) ( dane nieukazane) uczulone (ponad 60 dni po przeszczepieniu skóry pierwotnej BALB / c) biorcy z niedoborem komórek B byli oporni na indukcję tolerancji i powszechnie odrzucali ich alloprzeszczepy drugorzędowych dawców o trzy tygodnie (MST, 19 dni) (dane nie przedstawione) . Te wyniki sugerują, że komórki T pamięci specyficzne dla dawcy mogą znosić zdolność protokołu opartego na blokadzie kostymulacji do indukowania mieszanego chimeryzmu i tolerancji. Krytyczny próg limfocytów T pamięci specyficznych dla dawcy jest wymagany, aby wytrzymać indukcję tolerancji. Aby ustalić, czy krytyczna liczba komórek pamięci była potrzebna do zapobiegania indukcji tolerancji, opracowaliśmy system adoptywnego transferu, w którym stopniowane dawki komórek T z uczulonych myszy B6.SJL typu dzikiego (CD45.1) (przeszczepione skóry 60 dni wcześniej) zostały przeniesione do naiwnych kongenicznych biorców B6 (CD45.2) przed podaniem protokołu indukcji tolerancji. Przed przeniesieniem liczbę reaktywnych wobec dawcy komórek pamięci CD4 + i CD8 + oznaczano ilościowo przez barwienie wewnątrzkomórkowe dla IFN-y. Wstępne badania wykazały, że około 1% CD4 + i około 2 ~ 4% limfocytów T śledziony CD8 + posiadało fenotyp pamięci (wytwarzanie IFN-y po krótkotrwałej restymulacji in vitro [4. 5 godzin])
[hasła pokrewne: ntm, nowotwór płuc objawy, misy tybetańskie ]
