Rzeczywiście, kinazy Akt i PI3K wpływają na różne szlaki wewnątrzkomórkowe i możliwe jest, że związany z anafilaksją wzrost fosforylacji eNOS eNOS zależnej od PI3K / Akt w komórkach śródbłonka może być raczej drugorzędny niż przyczynowy. Sugerujemy inną intrygującą możliwość, mianowicie, że anafilaksja może obejmować nową rolę eNOS w tkankach poza śródbłonkiem, na przykład eNOS wyrażany w komórkach tucznych (15). Komórki tuczne są prozapalnymi komórkami efektorowymi, które inicjują i regulują anafilaksję (16). W jaki sposób NO pochodzący z eNOS może aktywować uwalnianie mediatorów anafilaktycznych komórek tucznych. Prawdopodobnie nie przez kontrolowanie uwalniania pęcherzyków histaminy: egzogenne NO wydaje się hamować uwalnianie histaminy z bazofilów i komórek tucznych (17). Ponadto, endogenne NO blokuje egzocytozę granulek przez S-nitrozylację kluczowych składników maszyny egzocytarnej (18). Jednakże NO może aktywować wytwarzanie mediatorów stanu zapalnego, takich jak prostaglandyny. Na przykład, NO S-nitrozylany COX-2, zwiększając produkcję prostaglandyny E2 (19). Tak więc, NO pochodzący z eNOS może wywoływać niedociśnienie, wywołując wytwarzanie mediatorów stanu zapalnego, a nie bezpośrednio rozluźniając mięsień gładki naczyń i całkiem wiarygodny wywierając różnorodne skutki w dół, niezależnie od zmian w cyklicznej GMP. Inny mechanizm może odzwierciedlać wcześniej niedocenione role eNOS w płytkach krwi lub w miocytach sercowych. 2 typy komórek, które wyrażają eNOS. które są w jakiś sposób zdemaskowane przez anafilaksję. Jednak te przypuszczenia i spekulacje pozostają w dużej mierze niezbadane: w badaniu Cauwelsa nie ma informacji o wynikach sekcji po śmierci z anafilaksji, a wiele eksperymentów dotyczy wyłącznie zmian w przeżyciu zwierząt lub ciśnieniu krwi po anafilaksji (8). Powinno być oczywiste, że śmierć jest często złożonym wynikiem. Implikacje dla anafilaksji u ludzi Co to badanie anafilaksji u myszy mówi nam o ludzkiej anafilaksji. Anafilaksja u ludzi i myszy ma wiele wspólnych cech: oba gatunki syntetyzują IgE, eksprymują receptor FcyR1 dla IgE na komórkach tucznych i uwalniają PAF i inne mediatory z komórek tucznych. Niewielkie różnice w ścieżkach anafilaksji pomiędzy 2 gatunkami raczej nie osłabią znaczenia obecnego badania (na przykład ludzkie, ale nie mysie makrofagi mogą wyrażać receptor IgE, ref. 20). Autorzy zastosowali 2 modele anafilaksji. Pierwszy model polegał na infuzji pojedynczego mediatora, PAF, co jest mało prawdopodobne w przypadku ludzi. Jednakże drugi model ściślej naśladuje ludzką reakcję anafilaktyczną za pośrednictwem IgE1: myszy najpierw uczulano na owalbuminę, a następnie prowokowano owalbuminą, aby wywołać anafilaksję układową Być może NO również pośredniczy w niedociśnieniu po anafilaksji u ludzi. Jeśli tak, to środki, które hamują NOS lub które wychwytują NO, mogą okazać się użyteczne w leczeniu zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego. Chociaż musimy pamiętać o zastrzeżeniach omówionych powyżej, odkrycia te sugerują również, że inhibitory PI3K lub kinazy Akt mogą być prawdopodobnie celami do leczenia anafilaksji. Wreszcie, ta niespodziewana obserwacja, że śródbłonkowa izoforma NOS odgrywa ważną rolę w ostrym, ciężkim zaburzeniu zapalnym, powinna odmłodzić dalsze badanie roli eNOS w tkankach poza śródbłonkiem naczyniowym. Przypisy Niestandardowe skróty: nNOS, neuronalne NOS; PAF, czynnik aktywujący płytki krwi. Konflikt interesów: Autorzy zadeklarowali brak konfliktu interesów. Informacje referencyjne: J. Clin. Invest.116: 2075. 2078 (2006). doi: 10.1172 / JCI29406. Zobacz powiązany artykuł zaczynający się na stronie 2244.
[przypisy: niskorosłość, mięsak kości, nowotwór wątroby ]
