Działanie hamujące kwasu all-trans-retinowego było widoczne w zakresie stężeń (50% stężenia hamującego, <10 nM). Dla stężeń 100 nM lub więcej szybkość hamowania była większa niż 85 do 90 procent. Co więcej, ekspresja mRNA aneksyny II została zmniejszona po leczeniu przez 48 godzin za pomocą stereoizomeru kwasu 13-cis-retinowego kwasu all-trans-retinowego (36 procent wartości kontrolnej), ale nie po ekspozycji na dwa nierelinoidy. - środki różnicujące, octan mirystynianu forbolu47 i witaminę D3 (odpowiednio 87 i 97 procent wartości kontrolnej). Dane te wskazują, że ekspresja aneksyny II w komórkach NB4 wykazuje wysoki stopień specyficzności względem retinoidów. Korzystając z analiz jądrowych, ocenialiśmy wpływ kwasu all-trans-retinowego na szybkość transkrypcji genu aneksyn II. W dwóch doświadczeniach, średnia szybkość transkrypcji aneksyny II została zmniejszona do 70 i 80 procent wartości w traktowanych nośnikiem kontrolach po 12 i 24 godzinach traktowania, odpowiednio, kwasem all-trans-retinowym. W trzech eksperymentach średnia (. SE) stawka została zmniejszona do 39 . 8 procent wartości w grupie kontrolnej po 48 godzinach (P <0,001). Podobnie komórki NB4 traktowane kwasem all-trans-retinowym poddano ekspozycji na daktynomycynę (2 .g na mililitr), a poziomy mRNA aneksyny II w stanie ustalonym oszacowano za pomocą testu ochrony rybonukleazą. W czterech osobnych doświadczeniach nie zaobserwowano wzrostu degradacji mRNA po trzech lub sześciu godzinach leczenia daktynomycyną. Dane te wskazują, że hamowanie ekspresji aneksyny II przez kwas all-trans-retinowy odbywa się za pośrednictwem transkrypcji, a nie w wyniku przyspieszonej degradacji mRNA aneksyny II.
Dyskusja
Badania te wykazały, że komórki APL z translokacją t (15; 17) wyrażały nieprawidłowo wysoki poziom aneksyny II na powierzchni komórki. Komórki te wspierały szybkie tempo wytwarzania plazmininy przez t-PA, efekt hamowany przez przeciwciała anty-aneksyny II. Ponadto, tl (15; 17) -negatywne komórki APL-1, które transfekowano cDNA aneksyny II, również wykazywały zwiększone wytwarzanie plazmin przez t-PA. Dane te sugerują, że nadekspresja aneksyny II zwiększa wytwarzanie plazminu przez komórki APL o dodatniej liczbie t (15; 17), przyczyniając się w ten sposób do skazy krwotocznej APL. Chociaż wydaje się, że obecność translokacji t (15; 17) jest skorelowana z nadekspresją aneksyny II, dalsze badania są uzasadnione, aby zweryfikować to odkrycie.
U pacjentów z APL krwawienie zwykle zaczyna ustępować w ciągu pięciu do siedmiu dni po rozpoczęciu leczenia kwasem all-trans-retinowym, a poziom fibrynogenu i inhibitora plazmin .2 wraca do normy.13 W naszej serii poziomy fibrynogenu w osoczu powróciło do normy w ciągu pierwszego tygodnia terapii u dwóch z trzech pacjentów z APL, którzy otrzymali kwas całkowicie trans-retinowy. Traktowanie in vitro komórek APL pozytywnych pod względem t (15; 17) z całym kwasem trans-retinowym znacząco zmniejszyło zarówno komórkową ekspresję aneksyny II, jak i wytwarzanie plazminy w podobnym okresie. Ponieważ okres półtrwania aneksyny II wynosi w przybliżeniu 15 godzin, 48 obserwowane tempo zanikania białka stanowi od 5 do 8 dni półtrwania aneksyny II
[podobne: dekstran, Białkomocz, agaricus ]
[podobne: niskorosłość, nowotwór płuc objawy, nowotwór wątroby ]
